Vandaag las ik op twitter een bericht van iemand die zich zorgen maakt over de ontwikkeling van kinderen in het onderwijs. Alles gaat tegenwoordig via digiboards en iPads. Hieronder mijn mening over digitale media in het onderwijs en thuis.
De wereld ontdekken via een digibord is fantastisch. Vroeger was de wereld niet groter dan de stad waarin je woonde en de krant die je las. Reizen was voor rijke mensen en informatie niet voor iedereen toegankelijk.
Tegenwoordig kan je alles laten zien wat er op de wereld is. Nieuw kind in de klas uit een ander land? Laat de andere kinderen via video’s, geluiden en foto’s zien waar het kind vandaan komt. Je kan de taal laten horen, de overeenkomsten laten zien en ook de verschillen.
Is er een onderwerp waar de kinderen helemaal blij van worden in de klas? De boeken zijn beperkt en kunnen maar een aantal pagina’s per onderwerp laten zien. Digibord geeft je de mogelijkheid om extra informatie te tonen.
Toen ik op school zat viel de Soviet Unie uit elkaar. Belangrijk moment in de geschiedenis. Jammergenoeg werd de Bosatlas niet meteen vervangen en was de Soviet Unie nog een tijd lang een unie volgens het boek.
Met iets als Google Maps is de verandering bijna meteen doorgevoerd indoen nodig.
Mijn zoontje leerde op school over recycling. Thuis heb ik hem via de beeldbank van school tv allemaal extra informatie kunnen geven en hem laten ZIEN wat er met het glas gebeurde dat hij naar de glasbak had gebracht.
Met heel veel dingen is de manier van aanbieden belangrijk. Onder begeleiding kunnen digitale media een erg krachtig middel zijn in de klas en thuis.
Leave a Reply