Doelgroep: 1 tot 4 spelers vanaf 8 jaar
Tijd: 90 minuten
Spelelementen: avontuur, coöperatief, interactief, rollenspel en goed kijken naar de plaatjes
Sherlock Holmes – Adventure by book?
Dit is een coöperatief avonturenspel in stripvorm.
Het spel bestaat uit 4 stripboeken en een missielogboek.
Iedere speler krijgt zijn eigen stripboek. Tijdens het spel lees je samen uit de stripboeken, waarbij iedere speler alleen zijn eigen stripboek bekijkt en leest.
Voordat je het spel begint kiest iedere speler een karakter. De karakters hebben hun eigen vaardigheden en kunnen speciale acties doen tijdens het spel. Deze acties worden in hun eigen stripboek aangeven. Andere spelers kunnen deze acties niet zien. Zij hebben hun eigen speciale acties in hun boek. Je ziet dus alleen je eigen speciale acties in jouw stripboek.
Op de achterkant van het boek staat wat de vaardigheden zijn van het karakter en geeft aan welke speciale acties je kan doen in het spel.
Tijdens het spelen blader je samen van de ene locatie naar de andere. Samen vertel je aan elkaar wat je ziet. Je probeert dit te doen terwijl je in je rol blijft. Op dit plaatje zie je een voorbeeld. Myrtle ziet als enige het getal 79 staan op een kleed. Je kan dus aan je medespelers laten weten dat jij een speciale actie hebt met als getal 79. Dat klinkt natuurlijk minder spannend dus is het leuker als je zegt:”Ik kan incognito blijven als ik dit in een monnikspij verander.”
Wanneer iedereen heeft gecommuniceerd wat er te zien en te doen is besluiten jullie samen hoe jullie verder gaan. Gaat iemand zijn speciale actie doen? Of zien jullie dat niet zitten? Niet alle acties zijn verstandig om uit te voeren.
Hier zie je nog een voorbeeld. Jullie zijn bij plaatje 25 beland en moeten een slot zien te openen om verder te gaan. Alle spelers zien dit plaatje, maar alleen Myrtle ziet 264 net onder het sleutelgat staan. Deze speler moet deze speciale actie vertellen aan de anderen. Je kan je vingers kraken en zeggen dat jij het idee hebt dat jij het slot wel open kan krijgen. Je bent best goed in lockpicken. Als iedereen er mee eens is (meeste stemmen gelden) ga je naar plaatje 264 in je stripboek (alleen jij doet dit, want de anderen hebben dit getal niet in hun plaatje).
Je leest voor jezelf wat er staat. Je mag het niet hardop voorlezen. Meestal staat er dat je achteraf je bevindingen mag rapporteren, soms staat er dat je een medespeler mee mag nemen, maar in dit geval is het lockpicken gelukt en mogen jullie samen naar plaatje 221. Ook dit vertel je natuurlijk op een leuke wijze.
Het kan zijn dat je een speciale actie hebt die uit meerdere plaatjes bestaan. Je gaat dan in je eentje van plaatje naar plaatje. Je mag pas met je teamgenoten praten als je helemaal klaar bent met je actie en het boek zegt dat je weer met je teamgenoten mag praten. Je teamgenoten moeten op jou wachten voordat jullie weer samen verder gaan.
Het spel biedt 4 missies om te spelen:
- Missie 1 – Het telegram
moeilijkheidsgraad: 1
missietype: speurwerk
- Missie 2 – Het landhuis
moeilijkheidsgraad: 2
missietype: raadsels/ontsnapping
- Missie 3 – De profetie
moeilijkheidsgraad: 3
missietype: onderzoek
- Missie 4 – De geheime code
moeilijkheidsgraad: 1
missietype: bonus
Mijn mening
Heel leuk om even samen een missie te spelen.
Ik vind dit spel zeker een aanrader voor een aantal gezellige familieavonden. Het spel geeft een gevoel van gezelligheid omdat je samen speelt om een missie te bereiken. Je speelt niet tegen elkaar, er is geen winnaar en je speelt ook niet in beurten. Je probeert met elkaar een missie te voltooien. Je bladert samen van plaatje naar plaatje en moet veel met elkaar praten en overleggen. Je kan het zelfs als een rollenspel spelen. Mijn oudste zoon zei dat zijn drama docent dit spel wel erg leuk zou vinden omdat zij in de klas altijd wil dat zij in een rol spelen.
Zelf hebben we alleen missie 1 nog maar gespeeld. De komende weekenden zullen we waarschijnlijk steeds 1 missie spelen.
Missie 1 verliep erg soepel en ging vooral om speurwerk. Met moeilijkheidsgraad 1 ging het spel ook lekker vlot en zaten we nergens vast. We begonnen direct met het decoderen van een bericht in morse code en begonnen met het verdelen van de taken om dit voor elkaar te krijgen. Verder moesten we steeds tijdens het spel de kaart (plattegrond) raadplegen. We moesten goed naar het kompas kijken en besluiten in welke richting we zouden gaan. Het navigeren op ieder plaatje was best een uitdaging voor mijn jongens en wij lieten hen dan ook iedere keer het navigatiewerk doen. Dit vond ik een waardevolle oefening voor hen. Op school komt dit niet zo vaak aan bod in hun rekenwerk en dit was zelfs een hele leuke wijze voor ze om het navigeren en de richtingen te oefenen met een kompas.
Omdat je bij sommige plaatjes meerdere keuzes hebt verloopt elk spel op een andere wijze. Onze missie 1 zal dus anders verlopen dan jullie missie 1. Het begin is hetzelfde en het einde is hetzelfde (als het ons allebei lukt om de missie te voltooien), maar tussendoor komen jullie waarschijnlijk op andere locaties dan wij. In onze missie heeft mijn oudste zoon die Ike speelde maar eenmaal een speciale actie mogen doen. Mijn jongste zoon had ook een speciale actie, maar die snapte hij niet zo goed en mijn man en ik konden twee acties doen. Het was dus wel sneu voor de jongens dat ze zo weinig eigen acties hadden. Hadden we andere richtingen gekozen dan waren de acties dus weer anders geweest.
Leave a Reply