Mijn jongste zoontje van 8 vroeg mij of hij op typex mocht. Typex? Ja typex.
Hij wilde namelijk snel leren typen. Aaaaaah typeles.
Ik vond dat wel een goed idee. Blind leren typen is iets dat erg handig is en ze later goed van pas zal komen. Al zorgt het er voor dat ze hun huiswerk sneller afkrijgen.
Het zorgt er ook voor dat je minder fouten maakt tijdens het typen omdat je kan zien wat je typt.
Ik ben toen gaan rondkijken op het internet en zag dat er veel verschillende online cursussen zijn. Het kan best moeilijk zijn om een keuze te maken. Ook omdat het best een tijdsinvestering is voor een kind en de cursussen niet gratis zijn is het belangrijk om een goede keus te maken.
De beste typecursussen uitzoeken en uitproberen leek me wel zeer passen bij deze website en mijn Youtubekanaal. Ik heb daarom een email gestuurd naar 2 cursussen, met de vraag of ik een reviewlidmaatschap kon krijgen.
Ik heb voor TypeTopia en voor Typetuin gekozen. Waarom deze twee? Typetoptia wordt gebruikt door een vriendje van mijn oudste zoon en hij vindt het erg leuk en zijn ouders zijn er ook tevreden over. Typetuin koos ik omdat het partners zijn van Rekentuin en Taalzee. Die gebruikten wij zelf voor onze jongens.
Allebei de cursussen hebben een verhaal als opzet.
TypeTopia is een futuristisch verhaal waarin je een piloot wordt.
Bij Typetuin is er een experiment helemaal de mist in gegaan en moet je er voor zorgen dat je wint van een Leesetende plant.
Het uiterlijk van de twee is compleet anders. Het prettige voor ons was dat mijn oudste zoontje Typetuin zag en die wilde proberen en mijn jongste zoontje voelde zich direct aangetrokken tot TypeTopia.
We zijn net begonnen met de cursus en het grootste probleem dat we tegenkomen bij beide cursussen is dat de jongens niet willen stoppen.
Bij TypeTopia wordt duidelijk gezegd en op aangedrongen dat je niet te veel ermee werkt in één keer. 20 minuten per dag wordt aangeraden.
Er komt ook een speciale mail naar de ouders waarin hier op wordt gewezen.
De cursus is ook opgezet op een manier die hierbij helpt.
- Er is een agenda waarin je een planning kan maken met hoeveel opdrachten je kind per week doet.
- Het oefenen is ook een duidelijk visueel traject.
- Je begint aan het begin van een pad en werkt het langzaam af.
- Aan het einde van je oefeningen voor de dag krijg je ook een melding dat je de dag hebt voltooid.
- Als je naast de opdrachten of modules extra wilt oefenen kan dat.
- Er zijn extra oefenopdrachten. Je kan dan bepaalde letters oefenen of de letters die je moeilijk vindt.
- Ook is er een scherm waarin je kan zien welke vingers je moet gebruiken voor welke letters.
- Naast de oefeningen kan je ook twee spellen vrijspelen. Die kan je dan steeds spelen. Het zijn spellen die je ook tegenkomt tijdens de gewone cursus.
- De duur is volgens de site minstens 20 weken.
Bij Typetuin wordt er gezegd dat je twee keer per dag 15 minuten zou moeten oefenen. Ook hier raden ze je aan niet te veel te doen in één keer.
Wel kan je bij Typetuin veel eerder klaar zijn dan bij TypeTopia, Volgens de site zijn de supersnelle leerlingen al met 7 weken klaar, maar dat 14 weken veel normaler is.
Hier merk ik ook het verschil in opzet. Bij Typetuin krijg je een hele tuin met verschillende levels/oefeningen/games te zien.
Je begint bij oefening 1 en zo speel je steeds meer vrij. Ik heb bij Typetuin minder het gevoel dat je wordt gestuurd welk pad je moet volgen.
Het is wel de bedoeling dat je ook weer naar de eerdere oefeningen terug gaat. Dat wordt ook gezegd tijdens de oefeningen. Het komt wat vrijer over dan TypeTopia. Je wordt wat meer los gelaten. Het zou wel fijn zijn als er iets als een begrenzer op zou zitten. Mijn zoontje van 10 jaar kan al alles zelf op de computer en hij zat de eerste dag al meteen 4 uur achter Typetuin. Misschien omdat het nieuw was maar hij vindt het wel heel erg leuk.
Bij Typetuin kan je een aantal games vrijspelen door de “gewone” oefeningen te doen. Deze games zijn natuurlijk allemaal typetrainingen in een leuk jasje. De gewone oefeningen zijn meer wat je verwacht bij een typecursus.
Je krijgt letters te zien en die moet je met de juiste vingers aanslaan. Wat ik heel erg prettig vond bij Typetuin is dat je de plaatsing van de vingers op het toetsenbord en de letters die je gebruikt te zien krijgt tijdens het begin van de cursus. Mijn zoontje vertelde dat ze op een gegeven moment beginnen te verdwijnen. De extra hulp is wel prettig in het begin want het begint best lastig.
De eerste oefeningen zijn meteen de basisrij. Je krijgt veel letters waar je meteen mee begint.
Bij TypeTopia begin je met de f en j.
Door de oefeningen te doen in Typetuin speel je diamanten vrij en komt je tuin tot leven. Met deze diamanten kan je je eigen kwouwsel bouwen. Een kwouwsel is een uit de hand gelopen experiment. Met je eigen kwouwsel moet je de Leesetende plant verslaan.
Het sparen en bouwen vindt mijn zoontje erg leuk. Er zit een verhaallijn in, maar doordat je van oefening naar oefening kan gaan en ook weer terug kan naar eerdere oefeningen lijkt het wat minder samenhangend. Ik zelf vind de tekenstijl enorm mooi van Typetuin. Het ziet er uit alsof er erg veel tijd is besteed aan de vormgeving en om het een levendige wereld te maken. Er zijn ook video’s bij met het verhaal en uitleg. Alles ziet er heel verzorgd uit.
De oefeningen bij TypeTopia zijn een mix van een rij letters aantikken en spelletjes. Het begint allemaal een stuk makkelijker. Namelijk met de j en de f toets alleen. Maar ze worden steeds anders gevraagd.
Eerst in een rij. Maar ook dat je ze niet ziet maar hoort of dat je een vliegtuig moet besturen en meteoren moet neerschieten.
Allemaal heel leuk en spannend gebracht. Door te spelen ontvang je ervaringspunten. Met deze punten kan je dingen vrijspelen om onder andere je eigen vliegtuig mooier te maken, zoals nieuwe verf of vleugels.
Je hebt bij TypeTopia eigenlijk de hele tijd het gevoel dat je in een spel zit. Je zit in een verhaal waar je de andere mensen in het verhaal moet helpen. Je moet een code ontcijferen door steeds de juiste toetsen aan te slaan bijvoorbeeld.
Wat ook wel prettig is, is dat je de snelheid aan het begin van de oefening kan instellen. Mijn jongste zoontje zet de snelheid nog wat lager. Dan kan hij als hij een verkeerde toets aanslaat deze nog corrigeren. Hij wil heel graag een hele goede score hebben en hij is ontzettend fanatiek. Toen zijn score niet het hoogste was wilde hij eigenlijk teruggaan en de oefeningen opnieuw doen.
Je zit bij TypeTopia echt in een verhaal. Elke oefening die je doet neemt je mee verder het verhaal in. Het ziet er uit als een tekenfilm waarin je terecht bent gekomen. Een ding waar mijn zoontje de hele tijd tegenaan loopt de laatste tijd is de backspace toets. Elke keer als hij die moet indrukken van de oefening wordt hij uit de oefening gegooid. De backspace toets is namelijk ook de “ga een pagina terug” knop van veel browsers. Hij moet van mij nu ook maar op de Mac verder. In Safari is de sneltoets namelijk anders.
Bij TypeTopia krijg je naast de online cursus ook nog een aantal “echte” spullen. We kregen een doos toegestuurd met daarin een speciale kaart die je om je toetsenbord kan plaatsen zodat je de toetsen niet meer kan zien. De blindbox. Deze kaart is wel bedoeld voor de grote toetsenborden. Als je een laptop gebruikt staat er ook dat je beter een los toetsenbord kan gebruiken. Maar ook als je een los toetsenbord hebt is het wel handiger als deze niet een kleiner toetsenbord is. De kaart is dan eigenlijk wat te breed. Er zit een handige kaart bij waarop rekening wordt gehouden met andere toetsenbord layouts. Een leuke deurhanger waarop staat niet storen en een uitlegboekje waarin nogmaals staat niet te veel in een keer te willen doen. Het gaat hier natuurlijk om spiergeheugen en daar is nou eenmaal tijd voor nodig.
Bij Typetuin krijg je ook iets opgestuurd: stickers voor op je toetsenbord.
Het idee is vast goed bedoeld. Als je de stickers op je toetsenbord plakt kan je de letters niet meer zien zoals de bedoeling is. Maar het probleem is, ze kunnen de letters niet meer zien. Aangezien Typetuin niet het enige is wat ze de komende paar weken doen is het dan nogal onhandig om stickers op je toetsen te hebben. Ook als bijvoorbeeld het kind niet de enige is die op de computer werkt. Dan kunnen alle andere gebruikers dus niet meer prettig werken. De oplossing van TypeTopia vind ik veel prettiger: een doos om je toetsenbord heen, die je steeds weer weg kan halen.
Bij allebei de pakketten krijg je af en toe een bericht. Mijn jongens vinden dat erg leuk. Het houdt je een beetje in het verhaal en ze vertellen je over je vorderingen. Ook is het bij allebei de pakketten mogelijk om de voortgang te bekijken.
Bij Typetuin krijg je een rapportkaart met allemaal letters en de snelheid die erbij hoort. Voor mij was het niet heel overzichtelijk. Wat je wel duidelijk kon zien waren welke oefeningen goed gingen en welke minder.
Bij TypeTopia is het wat makkelijker te begrijpen. Het zijn grafieken met een lijn er in. De lijn gaat omhoog of omlaag. Het is dan wat makkelijker om over een langere periode de voortgang te zien.
Bij allebei de pakketten vond ik het wat lastiger om te zien hoe lang de kinderen die dag al geoefend hadden. Als je een Android of iOS apparaat hebt dan heeft TypeTopia ook nog een app waar je de vooruitgang kan bekijken van je kind. Het overzicht is duidelijk. Er is nog niet heel veel te zien, maar je kan wel zien of je kind achter loopt of op schema zit. Ook wordt de datum aangegeven dat ze denken dat je klaar bent met de cursus. In ons geval is dat 17 augustus. Dit werkt natuurlijk alleen als je kind zich ook echt aan het oefenschema houdt.
Dit is mijn eerste indruk van de twee programma’s. Lees ook mijn ervaring na langer gebruik.
Len says
Hi Jannie,
Je gaf aan met een vervolg te komen als je kinderen verder waren met de typecursus, maar dat zie ik niet….
Juf Jannie says
Hier kan je het lezen: https://www.jufjannie.nl/2019/01/29/typetuin-review/
Jetty says
Dag Jannie,
Heel interessant om te lezen. heb je ook nog een vervolgreview van type topia?