Doelgroep: 10 jaar en ouderTitel: De grote storm – de verhalen van opa Eik boek III
Schrijver: J.L. Badal
Uitgeverij: Clavis

Wat leert je kind:

• Ontwikkeling van de fantasie
• Algemene kennis
• Leesplezier
• Taalontwikkeling
• Uitbreiding woordenschat
• Leesbegrip

Het boek

Het gaat om deel 3 van een nieuwe serie kinderboeken vol fantasie.
Twee kinderen (broer en zus) dalen af in de put (in hun achtertuin) en komen in een wereld terecht waar alles lijkt te kunnen bestaan. Ze zijn in deel 1 goed bevriend geraakt met opa Eik, beer Humbertus, Kleine Bertus, juffrouw Dickinson en nog een aantal andere fantastische figuren.
In deel 2 is hun opa ziek geworden en gingen ze voor hem bij opa Eik langs om hem te helpen. Maar opa Eik had het zelf ook moeilijk. Zo maakten ze kennis met Ahab de drakenjager en raakten ze verwikkeld in zijn strijd met de Rode Zandsteendraak.

Nu is hun opa verdwenen. Het ging heel slecht met hem en hij moest naar het ziekenhuis, maar daar was hij ineens verdwenen. Ze gingen hem zoeken in de wereld van opa Eik, maar daar eenmaal aangekomen bleek alles mis te zijn. Opa Eik is in slaap en wordt maar niet wakker. Overal staan er grote machines om hem heen. Hij zal worden omgezaagd!
De kinderen moeten op zoek gaan naar hun eigen opa en een manier zoeken om opa Eik wakker te maken. Ook krijgen ze als opdracht om de Grote Verteller te vinden, want er is een groot gevecht op komst in de wereld van opa Eik. Twee legers maken zich klaar om elkaar te bevechten. Het leven van al hun vrienden staan op het spel!

Mijn mening

Ik heb me met moeite door het boek heen geworsteld. Ik vond het fantasie in dit deel op veel momenten te ver gaan, waardoor ik er niet echt van kon genieten. Dat vond ik wel heel jammer, want ik vond deel 2 toch wel heel leuk om te lezen.
Wel was het rode draad van het verhaal makkelijker om te volgen in dit deel dan bijvoorbeeld in deel 1. De kinderen moeten op zoek gaan en mee helpen een leger te bevechten. Maar ondertussen maken ze kennis met zoveel bijzondere figuren en de verhalen die daarbij horen zijn veel te vreemd, waardoor ik veel moeite had om te begrijpen wat ik aan het lezen was. Zo maakten ze kennis met kwelgeest Foix die zo intens naar de wereld kon kijken dat hij de dieren  kon opeten. De dieren vonden het helemaal niet erg om zo opgegeten te worden, want ze wilden heel graag verder leven in zijn hoofd. Soms hadden ze zin om hun kopje naar buiten te steken en kon je plotseling de kop van een meeuw uit zijn oor zien steken. Dit is nog een van de simpelste voorbeelden van de fantasierijke gebeurtenissen in dit boek.

Ook moet je er rekening mee houden dat er over personages wordt verteld die op vervelende wijzen worden gedood. Een peutertje schoot per ongeluk zijn ouders dood met een speciale kruisboogpistool. Yoyo’s vader werd doorboord door een sabel-fluit en zijn moeder werd gedood door twee ijselijke tonen van een muziekinstrument. Zo komen er nog meer vervelende moorden voor in het boek.

Al met al vind ik deze serie bestaande uit drie kinderboeken wel de moeite waard en er zullen zeker kinderen zijn die zoveel van fantasie houden dat zij mijn mening niet zullen delen. Wel denk ik dat je er zeker van moet zijn dat je kind erg fantasierijk is en dit soort fantasierijke verhalen heel mooi zal vinden.

Lees ook mijn recensie van deel 1 De verhalen van opa Eik en deel 2 Het hart van de draak.